18 Temmuz 2011 Pazartesi

DüzenleBİR LAHZA AŞK

Beraber geçen zaman içinde sadece bir an’ın, bir lahza’nın bile olsa gerçek…yaşanan..hissedilen olduğuna   inanabilmek isterdim..An’ı yaşamak demiştin..bırak kendini an’ı yaşa…an’ların birikimi değil mi mutluluk??  Ne dün var ne yarın, ne öncesi ne de sonrası ..sadece o an..o kare..o resim..
Anı denizinin içinde yüzen bir kare’m /iz var mı bilmek isterdim..bilmekten öte inanmak isterdim.. Yoksa hiç kayda bile değmeyen flu karelerin çöpe gittiği gibi çöpe mi gidecek an’ı’larımız..hiç yaşanmamış, hiç olmamışcasına….Oysa ki benim an’larım var..kare’lerim var..hiç biri biz değil ama ben olduğum…sana dokunduğum..yüreğime koyduğum…içimde hissettiğim..derin kestiğim… acıyan..acıtan…ama  bir kare var ki en çok sevdiğim…işte o bir an..bir lahza…seni tümüyle hissettiğim…seni sevdiğim…sana söylemediğim…sustuğum..susacağım…benim olan…bana olan..bana kalan…
Neden sorusu beynimin içini kemiriyor..Neden?? ..neden..?? neden ben?? Benden ne alabilirdi?? Ben ona ne verebilirdim? Ne umdu benden?? Neden beni seçti??  Boş zamanın beraber tüketileceği, vakit geçirilecek  bir oyuncak mı?? Kırılsa da önemi olmayan… tamire bile gerek duymadan direk çöpe atılacaklardan..hem paha da hem mana da değersiz…O  ilk heyecanda olmak istenilen sevgili rolü ben su koymasaydım ne olacaktı acaba?? Sonraları nedense bir türlü bir daha yakalanamayan(bir daha hiç ben’imle kal denilmeyen) ama nedense de tamamen kopulamayan…
Benim canım acıdı… çünkü seni sevdim…her şeye rağmen..herkese karşı…kurallara  aykırı..dünyaya kafa tutarcasına … bir an’lığına bile olsa… tüm imkansızlığınla bir lahza aşk’tın sen… muhtemelen benim yarattığım… gerçekte var olmayan… Benim içim rahat..benim duygularım, duramayışım, duruşum, gelişim, gidişim,gülümsemem içtendi ..sana dokunuşum, seni öpüşüm gerçekti.. ben gerçektim...  Ben oradaydım ve AN’ı yaşadım…

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder